Nowe Muzeum w Berlinie
Gmach Nowego Muzeum wzniesiono w latach 1843-1855 jako odpowiedź na rozrastające się berlińskie kolekcje i brak miejsca w Starym Muzeum. Choć dzisiaj dominują tu zbiory egipskie (często pada pytanie o Muzeum Egipskie, utożsamiane z Nowym), to po otwarciu w XIX wieku znajdowały się tu również kopie starożytnych rzeźb do studiowania, zbiory etnograficzne, eksponaty prehistoryczne i te pochodzące ze wczesnego średniowiecza.
Zniszczony w czasie wojny budynek wykorzystywano po części jako magazyn dla sąsiednich muzeów, a dopiero w latach 80-tych ubiegłego wieku przystąpiono do prac renowacyjnych. Odbyło się to jednak w dużej mierze ze szkodą dla zachowanej substancji historycznej.
Kamień węgielny pod wierną odbudowę położono we wrześniu 1989 roku, ale prace podjęto już po zjednoczeniu Niemiec. W ramach przedsięwzięcia Masterplan Museumsinsel, projektem nowego gmachu zajął się brytyjski architekt, David Chipperfield. Zachowując ocalałe resztki, uzupełnił brakujące fragmenty gmachu. Zostawił również polichromię, która niegdyś bogato zdobiła muzealne pomieszczenia. Ponowne otwarcie odbyło się we wrześniu 2009 roku. W ciągu pierwszego roku działania zarejestrowano ponad milion odwiedzających.
Nowe Muzeum to nie tylko Egipt
Obecnie w gmachu znajdują się dwie placówki muzealne: Muzeum Egipskie i Kolekcja Papirusów oraz Muzeum Prehistorii i Wczesnego Średniowiecza. Ich rozdział nie jest tak klarowny, jak w innych budynkach. Mimo, iż ekspozycje przenikają się nawzajem, często stanowią tematyczną całość, np. na poziomie 1 można znaleźć informacje o pochówku zarówno w czasach prehistorycznych jak i starożytnego Egiptu.
Co koniecznie trzeba zobaczyć:
- Popiersie królowej Nefretete (Nofretete) – są tacy, którzy kupują bilet tylko dla tego jednego eksponatu. Mając niewiele czasu, należy od razu udać się na poziom drugi, gdzie w sali 210 prezentuje się egipska piękność (1345 p.n.e.). Wykonanie rzeźby przypisuje się Totmesowi. To właśnie na terenie pozostałości jego warsztatu w Amarnie dokonano w 1912 roku niezwykłego odkrycia. Ekspedycją kierował Ludwig Borchardt, ale po przekazaniu znalezisk do Berlina, jeszcze przez kilkanaście lat utrzymywano eksponat z dala od oczu ciekawskich. Po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowano go w 1923 roku, wzbudzając u wszystkich zachwyt. Doskonale zachowane popiersie egipskiej królowej uosabia kanon ówczesnej urody, ideał kobiecego piękna. Dzięki niezliczonym kopiom na całym świecie stało się również ikoną sztuki.
- Berlińska Zielona Głowa (Berliner Grüner Kopf) – niewielka rzeźba męskiej głowy, wykonana z piaskowca o zielonej barwie (szarogłazu) datowana jest na 400 lat p.n.e. Wykonywanie portretów indywidualnych ludzi nie było powszechnie stosowane w sztuce staroegipskiej, widać tu wyraźne wpływy Grecji. Takie rzeźby pozwalały bogatym urzędnikom państwowym na pełną identyfikację i brak anonimowości nawet po śmierci. Rzeźba ma identyczne oba profile, co jest z kolei jednoznaczną cechą charakterystyczną dla sztuki Egiptu.
- Kolekcja Papirusów (Papyrussammlung) – berlińska kolekcja jest najstarszą i największą w Niemczech. Zbiory prezentowane są w sali 211, tzw. Antycznej Bibliotece. Pośród nich warto zwrócić uwagę na Papirus Westcara (Papyrus Westcar, od nazwiska jego nabywcy), przedstawiający faraona IV dynastii – Cheopsa, wysłuchującego od swoich synów pięciu opowieści o cudach.
- Berliński Złoty Kapelusz (Berliner Goldhut) – najcenniejszy eksponat Muzeum Pre- i Wczesnej Historii. Wykonany z cienkiej blachy złota instrument, przypominający wysoki kapelusz, datuje się na epokę brązu (1000-800 p.n.e.). Pełnił prawdopodobnie funkcje kalendarza. Jego pochodzenie nie jest znane, jako że został nabyty przez Państwowe Muzea w Berlinie w 1996 roku wśród zbiorów pochodzących prawdopodobnie z rabunku. Przypuszcza się, że powstał w rejonie południowych Niemiec lub Szwajcarii.
- Architektura budynku – oglądając muzealne ekspozycje nie sposób nie zauważyć ciekawych rozwiązań architektonicznych, łączących stare z nowym. W niektórych salach można podziwiać fragmenty zachowanych polichromii. W większości pomieszczeń znajdują się tablice ze zdjęciami pokazujące wygląd sal sprzed wojny i przed renowacją. David Chipperfield, kierując się postanowieniami Karty Weneckiej z 1964 r., uzupełnił brakujące elementy nowymi, nie kopiując ani nie tworząc wiernych imitacji zniszczonych fasad czy fragmentów budynku.
Nowe Muzeum (Neues Museum)
Tematyka: sztuka egipska, prehistoria
Adres: Bodestraße 1-3, 10178 Berlin (James-Simon-Galerie, Bodestraße)
Telefon: +49 30 266424242 (pn-pt. 9.00-16.00)
Www:www.neues-museum.de
Godziny otwarcia: wt.-śr., pt.-nd. 10.00-18.00, czw. 10.00-20.00
Bilety wstępu: 12€ (6€), do 18 lat bezpłatnie
Audio-guidy po polsku: nie, dostępne w innych językach
Informacje praktyczne
Ile czasu przeznaczyć na zwiedzanie? Minimum 1 godzinę (odwiedzający są wpuszczani na godzinę przed zamknięciem).
Garderoba i bagaż: w zależności od wybranego wejścia, do garderoby należy zejść na poziom 0. Plecaki każdego rodzaju i duże torby należy zostawić w szafce (przyjmują 1 i 2-euro monety). Garderoba jest bezpłatna.
Toalety: znajdują się na najniższym poziomie (0), aby z nich skorzystać, trzeba posiadać bilet.
Gastronomia, sklepy: na terenie muzeum działa niewielka kawiarnia Café im Neuen Museum Allegretto (poziom 1), pamiątki można nabyć w księgarni na poziomie 0, do której jest również wejście z poziomu 1.
Fotografowanie: w muzeum można fotografować bez lampy błyskowej i statywu. Tylko na użytek prywatny, bez praw do publikacji zdjęć. Nie ma opłat za pozwolenie na fotografowanie.
Wstęp ulgowy i bezpłatny: bezpłatny wstęp mają wszyscy do 18 roku życia, klasy szkolne w ramach zgłoszonych zajęć z opiekunem, ulgowy wstęp przysługuje uczniom i studentom za okazaniem ważnej legitymacji. Więcej informacji o bezpłatnych i ulgowych wstępach na oficjalnej stronie muzeum.
Święta kościelne i państwowe: godziny otwarcia w święta wielkanocne, Boże Narodzenie, Nowy Rok i inne podane są na oficjalnej stronie muzeum, po niemiecku, po angielsku.
Wystawy czasowe: wystawy czasowe w Nowym Muzeum są regularnie organizowane, przy dużych przedsięwzięciach zazwyczaj powoduje to podwyższenie cen biletu. Z informacjami i kalendarzem wystaw można się zapoznać na tej stronie.
Bilety kombi, karty muzealne itd. czyli jak uczynić zwiedzanie trochę tańszym? (1) W każdą pierwszą niedzielę miesiąca wstęp do muzeum jest bezpłatny dla wszystkich (więcej informacji). Ponadto może opłacać się zakup (2) berlińskiej karty rabatowej WelcomeCard, wersji z Wyspą Muzealną (72h+M). Kolejny sposób to (3) zakup 3-dniowej karty muzealnej, Museum Pass Berlin (można ją nabyć w kasie muzeum). Jeszcze inną możliwością, by zaoszczędzić jest (4) nabycie jednodniowego biletu na całą Wyspę Muzeów (tzw. Museumsinsel Alle Ausstellungen/Museum Island all exhibitions w cenie 19€).
Dojazd:
S-Bahn: S3, S5, S7, S9 (Hackescher Markt); S1, S2, S25, S26 (Friedrichstraße)
U-Bahn: U5 (Museumsinsel)
Tramwaj: M1, 12 (Am Kupfergraben); M4, M5, M6 (Hackescher Markt)
Autobus: 100, 300 (Lustgarten)
To może Cię również zainteresować
Film z otwarcia Nowego Muzeum w 2009 roku (bez komentarzy)
